لبیک یا حسین( علیه السلام)

خدا را شکر مهمان حسینیم
به لطف تو سر خوان حسینیم
خدا را شکر هیئت خانۀ ماست
پذیرای محبــــــان حسینیم
ز طفلی شیر با عشق تو خوردیم
و حالا مـرد میــــدان حسینیم
طعـام روضه هــا در ما اثـر کرد
نمک پـروردۀ نـــــان حسینیم
اگر مؤمن شدیم از رحمت اوست
مسلمانان ، مسلمـــان حسینیم
همین که سینه زن هستیم، یعنی؛
وفــاداران پیمـــــــان حسینیم
میــــان روضــــۀ جــدّ غریبـت
به همراه تو گریـــــان حسینیم
فـراق کربــلا بی طــــاقتم کرد
ببین بیمار هجــــران حسینیم
بیا مــا را ببر تـــا محضـر یـــار
که محتاجان درمــان حسینیم
خوشا آنان که سر دادند و گفتند؛
تن بی سـر ز یـــاران حسینیم

چشمی که از روایت این روضه ها تر است
“فردا کنار فاطمه با آبرو تر است”
عمری به گریه در پی دلدار بوده ایم
روز جزا پی من و تو چشم دلبر است
اصلا عجیب نیست که او را ندیده ایم
چشمی که دیده روی مهش چشم دیگر است
ما را شکسته سینه و بی سر قبول کن
وقتی که جسم زخمی ارباب بی سر است
اصلا اگر بهشت کنار تو نیستیم
دوزخ برای عاشق مهجور بهتر است
هنگام مرگ اگر برسد داد می زنم…
زیباترین دقایق من آنِ آخر است